توانمندسازی

پیشرفت هر کشور فرایندی چندبعدی و انسان‌محور است که اهداف و آرمان‌های آن تنها محدود به رشد و توسعه اقتصادی صرف نیست. در نتیجه امروزه در فرایند پیشرفت بر اهمیت نقش همه اقشار و گروه‌های اجتماعی از جمله زنان تأکید می‌شود و آنان به‌عنوان نیرویی فعال در پیشرفت کشور در نظر گرفته می‌شوند. برخلاف گذشته دیگر همه تلاش‌ها متوجه جوانب رفاهی و نیل به رفتاری محترمانه‌تر برای زنان نیست، بلکه جنبه مسئولیت و نقش‌آفرینی آنان در سطح فردی، خانواده و کشور مورد توجه روزافزون است. بر این اساس زنان به‌نحوی بی‌سابقه به‌عنوان نقش‌آفرینان فعال تغییر و عوامل مهم پیشرفت به‌رسمیت شناخته می‌شوند. این نقش‌آفرینی با توانمندسازی زنان گره خورده است. توانمندسازی را به‌عنوان بهبود توانایی‌ برای دسترسی به مؤلفه‌هایی همچون سلامت، آموزش، فرصت‌های کسب درآمد، حقوق و مشارکت سیاسی تلقی می‌کنند. چارچوب‌های پیشنهادی نویسندگان مختلف نشان می‌دهد که توانمندسازی زنان باید در ابعاد متعدد اقتصادی، اجتماعی-فرهنگی، خانوادگی/ بین‌فردی، حقوقی، سیاسی و روانی رخ دهد. در مجموع می‌توان گفت توانمندسازی به‌عنوان فرآیندی چندوجهی شامل آگاهی، باورها و رفتارهای فردی و جمعی است که در ساختارهای اجتماعی و بافت‌های فرهنگی خاص گنجانده شده است و با ارتقای قابلیت‌های زنان، امکان دسترسی آنان به فرصت‌های بیش‌تر و به‌تبع آن نقش‌آفرینی کارآمدتر در مسیر پیشرفت را تسهیل می‌کند. با توجه به اهمیت این مسئله، این کارگروه به بحث ارتقای سطح توانمندسازی بانوان در حوزه‌های ذیل خواهد پرداخت: 

• توانمندسازی اجتماعی    
• توانمندسازی فرهنگی    
• توانمندسازی اقتصادی
• توانمندسازی آموزشی    
• توانمندسازی حقوقی    
• توانمندسازی روانی