معرفی دو نمونه از سیاست‌های جمعیتی در سنگاپور
سنگاپور به‌عنوان یکی از کشورهای دغدغه‌مند در حوزه جمعیت، سیاست‌های مختلفی را در زمینه ساختار خانواده و جمعیت طراحی و اجرا کرده است که هریک نتایج متفاوتی را بر میزان موالید و جمعیت به جای گذاشته‌اند. در زیر به دو مورد از این سیاست‌ها اشاره می‌شود.
• سیاست دو فرزندی؛ خانواده‌های کوچک؛ آینده روشن‌تر - دو تا کافی است.
"سیاست دو فرزندی"، سیاستی جمعیتی بود که در طول دهه ۱۹۷۰ در کشور سنگاپور برای تشویق زوجین به داشتن حداکثر دو فرزند اجرا شد. این برنامه بخشی از دومین برنامه پنج‌ساله ملی تنظیم خانواده (۱۹۷۲-۱۹۷۵) بود که در آغاز کمپین ملی تنظیم خانواده در سال ۱۹۷۲ رونمایی شد. در برنامه سیاست دو فرزندی، دولت مجموعه‌ای از سیاست‌ها شامل هزینه‌زایمان، مالیات‌بردرآمد، مرخصی زایمان و اولویت‌بندی تخصیص مسکن عمومی را برای زوج‌هایی که بیش از دو فرزند داشتند، برنامه‌ریزی کرد. از جمله برنامه‌های عمومی طراحی شده برای جلب نظر خانواده‌ها به این سیاست، ترویج شعار " خانواده‌های کوچک؛ آینده روشن‌تر .دو تا کافی است -Small families, brighter future : two is enough - " بود. هدف اصلی این برنامه کاهش نرخ زادوولد در کشور و دستیابی به وضعیت رشد جمعیت صفر بود؛ به‌طوری‌که جمعیت در اندازه معینی به دلیل تعداد مساوی تولد و مرگ ثابت بماند. این هدف باید با تشویق مردم برای تشکیل خانواده‌های کوچک‌تر و استفاده از روش‌های پیشگیری از بارداری برای اهداف تنظیم خانواده انجام می‌شد. این برنامه همچنین طیف وسیعی از خدمات پیشگیری از بارداری را از طریق شبکه‌ای از کلینیک‌های برنامه‌ریزی خانواده، سلامت مادران و کودکان که توسط دولت اداره می‌شد در دسترس خانواده‌ها قرار داد. دولت علاوه بر معرفی عوامل بازدارنده، فعالیت‌های متعددی را برای برنامه‌ریزی خانواده برای ترویج این پیام که داشتن فرزندان کمتر برای خانواده مفید است، راه‌اندازی کرد. بسیاری از این فعالیت‌ها که شامل نمایشگاه‌ها، گفتگوها و بازدیدهای خانه‌به‌خانه می‌شد، در سطح مردمی توسط رهبران جامعه در کمیته‌های مشورتی شهروندان، کمیته‌های مدیریت مراکز اجتماعی و اعضای پارلمان انجام شد. همچنین اقدامات بالینی مانند قانون تسهیل سقط‌جنین، قانون عقیم‌سازی داوطلبانه و تخصیص مشوق‌های عقیم‌سازی نیز طرح ریزی گردید.
اقدامات مختلف تنظیم خانواده و عوامل بازدارنده برای کمک به ایجاد یک هنجار خانواده دو فرزند به طور مؤثر نرخ باروری سنگاپور را کاهش داد. از سال ۱۹۷۲ تا ۱۹۸۶، نرخ خام تولد از ۲۳.۱ به ۱۴.۸ تولد در هر ۱۰۰۰ نفر کاهش یافت. با شناخت روند کاهش نرخ زادوولد، دولت در سال ۱۹۸۶ کمیته بین وزارتی جمعیت را برای نظارت بر روند جمعیت و همچنین بررسی و پیشنهاد تغییرات در سیاست‌های جمعیتی تشکیل داد و باتوجه‌به نتایج به‌دست‌آمده، سیاست " اگر می‌توانید از عهده‌اش برآیید؛ سه تا یا بیشتر - Have three, or more if you can afford it - " را به مرحله اجرا در آوردند.
• سیاست سه فرزندی و بیشتر؛ اگر می‌توانید از عهده‌اش برآیید، سه تا یا بیشتر
در اثر اجرای سیاست دو فرزندی، طی سال‌ها میانگین تعداد فرزندانی که یک زن در طول سال‌های باروری خود می‌توانست داشته باشد - به زیر سطح جایگزینی ۲.۱ فرزند برای هر زن کاهش‌یافته بود. برای متقاعدکردن زوج‌ها به داشتن فرزندان بیشتر، اقدامات ضد زایمان قبلی، مانند بازدارندگی از فرزند سوم در ثبت‌نام مدرسه، حذف شد این مشوق‌ها با مشوق‌های جدیدی که برای کاهش بار داشتن فرزند سوم طراحی شده بودند، جایگزین شدند؛ مانند تخفیف مالیاتی، یارانه مراقبت از کودک برای تشویق کارفرمایان به حمایت بیشتر از خانواده، خدمات عمومی با ارائه کار پاره‌وقت و تمدید مرخصی مراقبت از کودکان بدون حقوق به مادران و همچنین مرخصی استحقاقی ثبت نشده برای آنها برای مراقبت از کودکان بیمار زیر شش سال از جمله مهم‌ترین این موارد بودند. علاوه بر این اقدامات پیش از زایمان، مشاوره اجباری بر زنانی که قصد سقط‌جنین یا عقیم‌سازی داشتند، نیز اعمال شد. در راستای تدوین سیاست‌هایی جهت افزایش جمعیت، دولت مشوق جدیدی با عنوان "طرح پاداش نوزاد - Baby Bonus Scheme- در سال ۲۰۰۱ ارائه کرد که تحت این طرح پرداخت دومرحله‌ای، دولت به والدین جدید هدیه نقدی می‌داد و حساب بانکی ویژه‌ای به نام حساب رشد کودک نیز برای وی افتتاح شد. سایر مشوق‌ها و اقدامات پیش از زایمان شامل مرخصی مراقبت از کودکان برای والدین شاغل، مالیات کمتر خدمتکار و اجرای یک هفته کاری پنج‌روزه برای ایجاد یک محیط خانواده‌دوست است.
منابع:
Two-child policy (nlb.gov.sg)
“Have three, or more if you can afford it” is announced (nlb.gov.sg)
ترجمه و تدوین: الهام مروتی؛ دبیر کارگروه سلامت اجتماعی اندیشکده بانوان جهاد دانشگاهی واحد الزهرا (س)
نظر شما :