گزارش بانک آسیا-پاسیفیک: نیاز به مداخلات بیشتر برای توانمندسازی اقتصادی زنان

گزارش منتشر شده بانک آسیا-پاسیفیک (اینجا)

 در آوریل 2024، شکاف قابل توجهی را در مشارکت اقتصادی زنان در اقیانوس آرام، علی رغم پیشرفت های صورت گرفته برجسته می‌کند. علی‌رغم پیشرفت‌ها، شکاف‌های قابل توجهی در توانمندسازی اقتصادی زنان باقی مانده است. در سطح جهان، زنان نسبت به مردان کمتر در بازار کار حضور دارند. تنها 63 درصد از زنان 25 تا 54 ساله شاغل هستند، در حالی که این رقم برای مردان 94 درصد است. همچنین درآمد زنان کمتر است و به طور معمول 77 درصد درآمد مردان را کسب می‌کنند که این شکاف در کشورهای در حال توسعه بیشتر است .این گزارش خواستار رویکردی چندوجهی برای رسیدگی به این موضوع است  که می‌تواند مشمول تمام زنان در کشورهای در حال توسعه باشد. توصیه‌ها شامل 6 گام زیر می‌شود:

1. توسعه بخش مراقبت های پرداختی و بدون حقوق:

توزیع نابرابر کار بدون حقوق، یکی  از مسائلی است که مانع مشارکت کامل اقتصادی زنان در محدوده اقیانوس آرام می‌شود. در فیجی، زنان سه برابر بیشتر از مردان برای کارهای خانه و مراقبت از فرزندان وقت می گذارند. خدمات مهدکودک کمیاب و اغلب گران است. به دولت‌ها توصیه می‌شود زیرساخت‌ها و اقتصاد ارائه‌دهندگان مراقبت‌های پرداختی و بدون حقوق را توسعه دهند. با وضع سیاست‌ها و سرمایه‌گذاری‌هایی در مرخصی والدین و مراقبت از کودک، از مشارکت بیشتر زنان در کسب‌وکار و نیروی کار حمایت می‌شود.

2. ترویج ابتکارات برابری جنسیتی در محل کار و فرصت های بیشتر برای رهبری زنان:

زنان در نقش‌های رهبری نمایندگان کمی دارند. تنها دو نفر از هر ده عضو هیئت مدیره شرکت‌های اقیانوس آرام زن هستند و زنان تنها 13 درصد از مدیران عامل را تشکیل می‌دهند. بدون داشتن جایگاه در تصمیم گیری، بسیاری از الگوهای تبعیض اقتصادی همچنان ادامه خواهد داشت.

توصیه‌هایی برای دولت و بخش خصوصی برای ترویج برابری بیشتر جنسیتی در محل کار وجود دارد، از جمله: حمایت از ذینفعان در جهت از بین بردن هنجارهای اجتماعی که به عنوان مانعی برای کسب و کار زنان عمل می کند و همکاری با مردان و پسران برای حمایت از توانمندسازی اقتصادی زنان؛ تصویب کنوانسیون شماره 190 سازمان بین المللی کار در مورد خشونت و آزار و اذیت در دنیای کار و اتخاذ و اجرای قوانین و سیاست های مربوط به آزار و اذیت جنسی؛ لغو قوانینی که زنان را از انجام برخی مشاغل خاص منع می کند؛ سرمایه گذاری در برنامه هایی که هنجارهای اجتماعی مضر را که منجر به عدم برابری جنسیتی در محل کار و خشونت علیه زنان و دختران در محل کار می شود، و ترویج و قانونگذاری برای دستمزد برابر برای کار با ارزش برابر.

3. توسعه دسترسی زنان به فناوری دیجیتال:

این گزارش بر شکاف قابل توجه در دسترسی زنان به فناوری تأکید می کند. با گسترش سریع فناوری هوش مصنوعی، ارائه آموزش و دسترسی برای زنان برای باز کردن فرصت‌های جدید و خدمات دیجیتال ضروری است. همزمان، باید با خطرات بالقوه مقابله کنیم. این خطرات شامل نگرانی‌های مربوط به حریم خصوصی و امنیت، شکاف سواد دیجیتال، خطرات جابجایی شغل و سوگیری هوش مصنوعی است که ناشی از محدود بودن دسترسی به داده‌های تفکیک‌شده بر اساس جنسیت است. برای دستیابی به نتایج عادلانه، باید دسترسی را گسترش دهیم و در عین حال بر اهمیت پر کردن شکاف جنسیتی دیجیتال، محافظت در برابر نقض داده ها و آزار و اذیت سایبری و اطمینان از اینکه سوگیری هوش مصنوعی باعث تداوم نتایج ناعادلانه نمی‌شود، تأکید کنیم.

4. جمع آوری داده های تفکیک شده بر اساس جنسیت:

کار پیچیده و چالش برانگیز برابری جنسیتی و توانمندسازی زنان در اقیانوس آرام نیازمند رویکردی چندوجهی است - رویکردی که قدرت داده‌های تفکیک شده بر اساس جنسیت را به عنوان زیربنای سیاست‌های آگاهانه، بودجه، اقدامات و پروژه های تحول آفرین به رسمیت می شناسد.

علاوه بر داده‌ها، ما همچنین باید شبکه پیچیده آسیب پذیری‌هایی را که بر توانمندسازی زنان در منطقه تأثیر می گذارد، تأیید کنیم. با رسیدگی به چالش‌های منحصر به فردی که زنان و دختران از گروه‌های به حاشیه رانده شده در گذشته با آن روبرو هستند، می‌توانیم مسیر را برای آینده‌ای فراگیرتر و انعطاف‌پذیرتر هموار کنیم. با هم می توانیم صدای زنان اقیانوس آرام را تقویت کنیم و مسیر برابری و رشد فراگیر را طی کنیم.

5. تشویق به رسمی سازی:

باید بتوان برای ثبت کسب و کار زنان ایجاد انگیزه کرد؛ فرآیندهای ثبت نام را ساده کرد، معافیت‌های مالیاتی ارائه داد و دسترسی به منابع مالی مقرون به صرفه را فراهم کرد. اصلاح سیاست‌ها برای رفع موانع، مقررات مالیات، امور مالی و صدور مجوز  برای تسهیل رسمی سازی کسب و کارهای متعلق به زنان ضروری است

6. حمایت از کارگران غیررسمی:

شبکه های حمایت اجتماعی  برای کارگران غیررسمی باید گسترش دهید تا اطمینان حاصل شود که آنها به مراقبت‌های بهداشتی، مرخصی زایمان و مزایای بیکاری دسترسی داشته باشند. در این راستا نیاز به توسعه چارچوب‌های حقوقی وجود دارد که حقوق کارگران غیررسمی، به ویژه در بخش‌هایی که زنان در آن‌ها تسلط دارند را به رسمیت شناخته و از آنها حمایت کند.

گردآوری: مهسا تیزچنگ، دبیر کارگروه توانمندسازی اندیشکده بانوان، جهاد دانشگاهی واحد الزهرا (س)

منبع:

https://blogs.adb.org/blog/six-ways-count-her-economically-empowering-women-pacific