سخنرانی سحر منصوری، مشاور کمیسیون جمعیت مجلس شورای اسلامی پیرامون مشاغل منعطف زنان در برنامه هفتم توسعه

به گزارش روابط عمومی جهاددانشگاهی واحد الزهرا(س)، به مناسبت چهل و سومین سالگرد تاسیس جهاددانشگاهی، نشست تخصصی "جایگاه نظام علم و فناوری در تحقق برنامه هفتم توسعه کشور" با دو محوریت "افزایش مشارکت اقتصادی زنان با تاکید بر مهارت‌های اشتغال پذیری" و "اجرایی سازی نظام مند اشتغال منعطف زنان" برگزار شد.

در این نشست که روز یکشنبه ۱۵ مرداد ۱۴۰۲ از ساعت ۱۷ الی ۱۹ در ساختمان شماره ۲ جهاد دانشگاهی واحد الزهرا(س) برگزار شد، فاطمه محمد بیگی نماینده مجلس شورای اسلامی و عضو کمیسیون بهداشت و درمان و همچنین سحر منصوری پزشک فعال حوزه زنان و مشاور کمیسیون جمعیت مجلس شورای اسلامی، سیروس دشتی، مدیرکل توسعه کارآفرینی و اشتغال جهاددانشگاهی و محمدصادق بیجندی، عضو هیئت علمی دانشگاه علم و فرهنگ، مشاور طرح های ملی اشتغال کشور و راهبر ارشد طرح های توسعه ای مشاغل خرد و خانگی جهاد دانشگاهی به ایراد سخنرانی پرداختند.

سحر منصوری در سخنرانی خود با اشاره به این مطالب که در چند سال گذشته در کشور گام‌هایی هرچند کوچک برای حل مشکلات زنان انجام شده است گفت: هم در مجلس و هم در دولت نگاه‌های سازنده‌ای وجود دارد؛ به فرمایش مقام معظم رهبری حرکت به سمت قله همیشه سخت است پس نباید ناامید شویم و همچنین به فرموده ایشان نباید فراموش کنیم که مشکلات زنان را، فقط خود زنان باید حل کنند.

اگر ما با نگاه دقیق و همه‌جانبه به موضوع زنان نگاه نکنیم به اسم پیشرفت و تعالی زن، آسیب خواهیم دید

این فعال حوزه زنان در ادامه گفت: حضور زنان در اجتماع باید از زوایای مختلفی بررسی شود و در این مورد آسیب‌شناسی‌های دقیق صورت گیرد. اگر ما با نگاه دقیق و همه‌جانبه به موضوع زنان نگاه نکنیم به اسم پیشرفت و تعالی زن، آسیب خواهیم دید. همچنان که پدیده انقلاب جنسی که در کشورهای غربی اتفاق افتاد و زن را به اجتماع وارد کرد، در ابتدا به اسم حمایت از زن شروع شد. بحث تساوی زن و مرد و فراهم‌آوردن زمینه‌های اشتغال زنان که تقریباً از زمان انقلاب جنسی آغاز شد و همان حرکت، شروع فروپاشی خانواده در غرب بود. سال‌ها خانواده‌های غربی تمایل به داشتن 4 تا 6 فرزند داشتند؛ اما بعد از وقوع انقلاب جنسی و ورود زنان به عرصه‌های اجتماعی که نمود اصلی آن در بحث اشتغال زنان بود، انفکاک زنان از خانواده و کاهش تمایل به فرزندآوری افزایش پیدا کرد؛  چرا که فرزند به‌عنوان مانعی برای اشتغال مطرح شد. هم‌زمان صنعت قرص‌های جلوگیری از بارداری در این کشورها رونق پیدا کرد. این فرایند، نتیجه حضور اجتماعی بدون توجه به پیامدهای آن است. متأسفانه این وقایع در سال‌های گذشته وارد کشور ما هم شده است پس لازم است ما در این زمینه با نگاهی گره‌گشا به مسائل نگاه کنیم.

مشاور کمیسیون جمعیت مجلس شورای اسلامی افزود: لازم است مدیران ما در جایگاه کلان سیاست‌گذاری برای زنان و خانواده نگاه درستی داشته باشند، وگرنه در سیاست‌گذاری مجدداً اشتباهات گذشته تکرار خواهد شد. بحث اشتغال و توانمندسازی زنان بسیار خوب است؛ اما باید دقت داشته باشیم در اسناد جهانی اشتغال زنان به‌عنوان یکی از راه‌های کنترل جمعیت در کشورهای جهان سوم معرفی شده است. پس لزوماً اشتغال زنان پدیده خوبی نیست؛ بلکه لبه تیغی است که اگر به آن نگاه واقع‌گرایانه نداشته باشیم دچار مشکل خواهیم شد.

منصوری تصریح کرد: دررابطه‌با موضوع توانمندسازی زنان نیز همین مباحث مطرح است، باید مشخص شود در چه قالبی به توانمندسازی زنان نگریسته می‌شود. وقتی پیشنهاد ایجاد چند هزار شغل برای زنان مطرح می‌شود این مسئله مطرح است که اگر همین تعداد اشتغال برای آقایان ایجاد می‌شد مشکلات زنان حل می‌گردید. من به‌شدت معتقدم وقتی اشتغال زنان به قیمت بیکاری مردان باشد، آسیب زیادی به زنان وارد خواهد شد.

جهاد دانشگاهی مرکزی برای بیان حرف‌های نو و علمی

این فعال حوزه زنان با اشاره به نقش جهاد دانشگاهی در گفتمان‌سازی اشتغال زنان گفت: جایی مانند جهاد دانشگاهی به‌عنوان مرکزی برای بیان حرف‌های نو و علمی و فرمول‌بندی این سخنان و در اختیار قراردادن آنها به سیاست‌گذاران نقش بسزایی دارد. ما باید زیرساخت‌های حضور زنان در اجتماع را با نگاه بومی و با توجه به اعتقادات و ارزش‌های خودمان بسازیم.

منصوری با اشاره به موضوع بیمه زنان خانه‌دار در کشور گفت: در بحث بیمه زنان خانه‌دار، مدیران اقتصادی و مدیران صندوق‌های بیمه نگاهی بسیار منفی دارند و درکی از موضوع وجود ندارد؛ بنابراین اول باید نخبگان ما دررابطه‌با این موضوع گفتمان‌سازی کنند. وظیفه عمده دانشگاهیان ما گفتمان‌سازی و تعریف زیرساخت‌ها با مفاهیم جدیدی است که خودمان در کشور تولید کرده‌ایم. من معتقدم تمام مشکلات ما از شعار تساوی زن و مرد ایجاد شد، شعاری که خودِ زنان به دنبالش بودند؛ ساعت یکسان کاری و حقوق یکسان با مردان و یا کمتر؛ اما سؤال اصلی اینجاست که در کجای نگاه فیزیولوژیک و نگاه ارزشی به زنان، توان بدنی این دو جنس یکسان است که همان ساعت کاری را برای او تعریف کرده‌ایم؟ در فضای کنونی نمی‌توان در زمینه تصمیم‌گیری و تصمیم‌سازی این بحث وارد شد چرا که سمت دیگر قضیه یعنی کارفرما متضرر می‌شود. ما قوانین خود را در ظرفی تحت عنوان قانون کار ریخته‌ایم که یک پدیده وارداتی به کشور ماست؛ بنابراین لازم است به سمت تغییر زیرساخت‌ها حرکت کنیم.

در ذیل موضوع اشتغال منعطف، توانمندی‌های زنان دیده می‌شود و بر اساس آن برایشان کار پیدا می‌شود

مشاور کمیسیون جمعیت مجلس شورای اسلامی به بحث انعطاف ساعات شغلی زنان نیز اشاره کرد و افزود: با قوانین موجود هر چقدر از کرامت زن و ظرافت زن و کرامت خانه‌داری صحبت کنید، باز هم حقوق فرد بر اساس هشت ساعت کاری در پنج‌روز هفته که در قانون آمده است تعریف می‌شود؛ یکی از راه‌های حل این مشکل تعریف موضوع اشتغال منعطف است. در ذیل موضوع اشتغال منعطف، توانمندی‌های زنان دیده می‌شود و بر اساس آن برایشان کار پیدا می‌شود. اما من به‌شدت با ترجمه مفهوم اشتغال منعطف جوامع دیگر مخالفم. اگر موضوع اشتغال منعطف در لایحه برنامه هفتم توسعه بیاید می‌توان در سطوح پایین‌تر به آن پرداخت. وظیفه ما در حال حاضر این است که به رصد کشورهای مختلف از لحاظ اشتغال بانوان و میزان موفقیتشان در این زمینه - به‌خصوص کشورهایی که با ایجاد اشتغال برای بانوان هم‌زمان نرخ باروری و اشتغال خانواده محور را  حفظ کرده‌اند- بپردازیم و سپس بر اساس آن شرایط اشتغال منعطف مطابق با فضای کشور را تعریف کنیم.

قانون برای تصویب و همچنین در مسیر اجرا به پشتوانه علمی نیاز دارد و جهاد دانشگاهی می‌تواند این پشتوانه علمی را فراهم کند

منصوری در بخش پایانی سخنان خود با اشاره مجدد به نقش جهاد دانشگاهی در نقشه علمی کشور گفت: جهادگران جهاد دانشگاهی با داشتن نگاه ایدئولوژیک صحیح در کنار نگاه علمی می‌توانند پشتوانه علمی نمایندگانی را فراهم کنند که در تلاش‌اند برای حقوق زنان بجنگند. قانون برای تصویب و همچنین در مسیر اجرا به پشتوانه علمی نیاز دارد و جهاد دانشگاهی می‌تواند این پشتوانه علمی را فراهم کند. ما در قانون‌گذاری باید حتماً به تفاوت‌های زن و مرد توجه داشته باشیم، تحکیم خانواده و موضوع مادری در کنار فعالیت اجتماعی باید موردنظر قرار گیرد. پیوست خانواده و جمعیت و فرزندآوری باید برای تمام قوانینی که به زنان اشاره دارند تدوین شود و لازمه این کار بررسی و پایش بین‌المللی و نوشتن قانون و دستورالعمل با نگاه داخلی است.